Serebral palsi (SP), çocuğun hareket ve duruşunu etkileyen nörolojik bir durumdur ve çocuğun günlük aktivitelerinde bağımsızlığını sınırlayabilir. Bu noktada Bobath konsepti, serebral palsili çocuklar için önemli bir tedavi yöntemi olarak öne çıkar. Bobath yaklaşımı, çocuğun motor becerilerini geliştirmeyi ve bağımsızlığını artırmayı hedefleyen, bireysel ihtiyaçlara göre uyarlanmış bir terapi modelidir.

1-Fonksiyonel Hareket Gelişimi

Serebral palsili çocuklar için Bobath konsepti, çocuğun günlük yaşam aktivitelerinde daha bağımsız hareket etmesine yardımcı olur. Bu terapide temel amaç, çocuğun mevcut yeteneklerini değerlendirerek fonksiyonel hareketler geliştirmektir. Bobath terapistleri, çocuğun bireysel ihtiyaçlarına uygun şekilde hareket ve duruş stratejileri üzerinde çalışır; böylece çocuk, günlük hayatta karşılaştığı zorluklarla daha kolay baş edebilir.

2-Kas Tonusu Düzenlemesi

Serebral palsili çocuklarda genellikle kas tonusunda dengesizlikler görülür; bazı kaslar fazla gergin olurken bazıları yeterince güçlü olmayabilir. Bobath terapisi, kas tonusunu dengede tutmak için özel teknikler kullanır. Terapist, çocuğun hareketlerini gözlemleyerek, kas tonusunu düzenleyici müdahalelerde bulunur. Bu sayede çocuğun vücut kontrolü gelişir ve hareketler daha akıcı hale gelir.

3-Duyusal Gelişime Katkı

Serebral palsili çocuklarda duyusal farkındalık da zayıf olabilir, bu da motor becerileri doğrudan etkiler. Bobath konsepti, çocuğun duyusal farkındalığını artırmayı hedefler. Terapistler, çocuğun vücut farkındalığını geliştirmek için çeşitli pozisyonlar ve duyusal uyaranlar kullanır. Bu, çocuğun çevresiyle daha iyi etkileşim kurmasına ve duyusal bilgiyi daha etkili bir şekilde kullanmasına yardımcı olur.